Bezemer & Schubad

8 april 2025

Seksuele intimidatie door vrouwelijke medewerkers

In ons werkveld gaat het heel vaak over seksuele intimidatie door mannelijke medewerkers. Het overgrote deel van de meldingen of klachten gaat over mannelijke veroorzakers. Is dat er nog steeds, dit type gedrag? Ver na de MeToo hausse, preventie programma’s, vuistdikke protocollen en herschreven gedragscodes? Ja, helaas wel. Wij verzuchten wel eens ‘het gaat maar door’. Ja, het is er nog steeds. Vunzige appjes, dickpics, ongewenste aanrakingen, bedrijfsfeestjes die uit de hand lopen met handtastelijkheden en wat dies meer. Of erger. En nog steeds zijn er belemmeringen om te melden, is er handelingsverlegenheid, ongeloof of niet geloven van melders en heel veel ongemak bij het goed ter hand nemen van de situatie. En ga er maar ook aanstaan, dit soort zaken. Het blijven mijnenvelden van op de loer liggende fouten, het klein maken van grote kwesties of het groot maken van kleine kwesties.

Zijn het nu altijd ‘de mannen’ die in de fout gaan? Vaak wel, op alle niveaus in de organisatie. Van directeur tot medewerker. Vaak wel, het verbaast niet, is er hierarchie, macht en afhankelijkheid in het spel. De medische beroepsgroepen, de universitaire wereld, de grotere corporate kantoren met partner structuren blijven risico organisaties, nog steeds. De afgelopen tijd ook, meer dan andere jaren, een aantal meldingen over vrouwelijke veroorzakers van seksuele intimidatie. Gemeld door mannen. Met ook hetzelfde patroon van aanrakingen die niet gewenst blijken. En ingewikkelde situaties hierna. Het is geen ‘trend’, daarvoor zijn het er te weinig. Maar het valt op. In dezelfde beroepsgroepen als hiervoor vermeld is. Zijn vrouwen dan net mannen? Voelen zij zich ook machtig en onaantastbaar richting van hen afhankelijke collega’s? De zaken voelen bij het spreken van de melders net zo ongemakkelijk, in ieder geval.