Bezemer & Schubad

1 augustus 2023

Assepoesters en kroonprinsen

Uit onderzoek in de Verenigde Staten komt naar voren dat vrouwen gelukkiger zijn als ze met andere vrouwen werken. Dat komt doordat vrouwen die in beroepen werken met hoge percentages mannelijke medewerkers  vaker te maken hebben met ‘onaangenaamheden’ zoals negatieve stereotypering, hogere prestatienormen en diverse vormen van marginalisatie. Hierdoor neemt hun welzijn flink af, zijn ze vaker ziek en neemt hun productiviteit af.

Wacht even. Lees ik hier niet eigenlijk dat vrouwen die werkzaam zijn in typische mannenberoepen (daar werken meer mannen) of in de top van organisaties (ook daar werken meer mannen) meer last hebben van seksediscriminatie, niet serieus genomen worden, isolement, genegeerd en buiten gesloten worden? Dat ze meer last hebben van pesten dus, intimidatie, en discriminatie dan seksegenoten in gemengde teams of in teams waarin meer vrouwen dan mannen werken? Voor de volledigheid: men heeft ook uitgezocht hoe het zit met mannen die in een overwegend vrouwelijke omgeving werken. Je hoeft niet te raden naar de uitkomst, voor hen geldt dit allemaal niet.

Dit doet me denken aan een Nederlands onderzoek uit 1985 van Marlies Ott met de veelzeggende titel Assepoesters en kroonprinsen. Zij onderzocht hoe het vrouwen vergaat die hun intrede in mannenberoepen doen, en vice versa. Zij constateerde dat vrouwen het in casu moeilijk hebben, terwijl mannen in vrouwenberoepen met gejuich werden verwelkomd. Maar dat was de situatie bijna vier decennia geleden, en die is in Nederland inmiddels toch flink veranderd?

Ja en nee. Ja, want zo erg als het nu in de VS  nog lijkt te zijn, en toen in Nederland was, is het niet meer. Maar marginalisatie van vrouwen en andere minderheden bestaat nog steeds. Organisaties hebben daar last van, zij zien dat zij zonder deze groepen niet toekomstbestendig kunnen opereren, en streven anno 2023 naar inclusiviteit. In dat kader is het niet zo gek om een wetenschappelijk onderzoek van ruim 30 jaar geleden toch maar weer eens af te stoffen en te (her)lezen!

Willeke Bezemer