Bezemer & Schubad

26 maart 2023

Melders

Tegenwoordig noemen we medewerkers die hulp zoeken bij een vertrouwenspersoon ongewenste omgangsvormen ‘melders’. Eigenlijk is dat raar. Want iemand ervaart een nare situatie waar hij zelf niet uitkomt, zoekt daar een oplossing voor, en dat zou hij dan bij een vertrouwenspersoon gaan melden. En dat is het dan. Daar kom je dus niet veel verder mee. Bovendien werkt het zo niet. Want mensen die een vertrouwenspersoon consulteren zijn op zoek naar een oplossing, en vertrouwenspersonen verwachten toch echt de actieve inbreng van ‘melders’. Een vertrouwenspersoon helpt om de zaak op een rij te krijgen, helpt analyseren wat er precies aan de hand is, kijkt mee wat de medewerker die bij hem komt zelf al gedaan heeft om zijn situatie te verbeteren en zoekt mee naar wat een melder nog meer kan doen. De vertrouwenspersoon helpt de melder dus om zijn eigen probleem te tackelen, en is dus veel meer dan de brievenbus waar men een probleem meldt.

Niet dat echte melders niet bestaan. Melders zijn bijvoorbeeld medewerkers die bij het meldpunt inzake de klokkenluidersregeling een integriteitsissue melden. Dát zijn echt meldingen, en die moeten gedaan worden omdat organisaties bepaalde zaken niet onder het tapijt willen laten verdwijnen. Je bent ook een melder als je een integriteitsissue aanbrengt bij de vertrouwenspersoon integriteit. In dat geval toets je eigenlijk of je echt iets te melden hebt. De melding wordt vervolgens niet door of samen met de vertrouwenspersoon opgelost maar wordt naar de goede plek binnen de organisatie geleid.

Stel nu dat we bij ongewenste omgangsvormen het woord melder zouden schrappen. Hoe moeten we melders dán noemen? Het woord slachtoffer werd afgeserveerd omdat het te slachtofferig zou klinken. Klager mag ook niet. Te klagerig. In het Engels wordt vaak over ‘target’ gesproken, doelwit dus. Zullen we dat dan maar doen? Of associëren we dat weer teveel met militaire acties of terreuraanslagen? Waardoor de indruk gewekt wordt dat het toch wel verschrikkelijk erg moet zijn geweest voor je een vertrouwenspersoon mag consulteren. Doelwit dus ook maar niet. Maar wat dan wel? Heeft iemand een antwoord?